| Analiza | W bibliotekach coraz częściej stosowane są radiowe identyfikatory publikacji {(zob poz. 15, 28, 36)}. Ich propagatorem jest m.in. VTLS, współpracujący z firmą TAGSYS. Zainstalowano już ponad 2,5 mln etykiet w bibliotekach całego świata. Naklejka (etykieta) RFID zawiera układ scalony (mikroczip) o rozmiarach 0,4x0,4 mm, który odbiera sygnał radiowy i przekazuje swój unikalny kod. Może też przekazywać informacje istotne dla ochrony przed kradzieżą, sortowania książek, wypożyczania samoobsługowego. Antena umożliwia łączność między etykietą a radiowym aparatem nadawczo-odbiorczym. Aparat ten zapewnia łączność etykiety z pecetem (dane z etykiety mogą być zapisywane w komputerze, a z komputera -- na etykiecie). Pecet zapewnia też interfejs między aparatem nadawczo-odbiorczym, a zintegrowanym systemem bibliotecznym, np. VTLS. Oprogramowanie powinno posiadać znormalizowany interfejs SIP (Standard Interface Protocol). Komponenty i urządzenia uzupełniające system techniczny RFID: 1) centralna stacja techniczna (miejsce naklejania etykiet i programowania systemu); 2) samoobsługowe stanowisko zwrotu wypożyczonych książek; 3) bramki kontrolne (zezwalające na wyniesienie książki z biblioteki); 4) urządzenia ze szczelinami do zwrotu wypożyczonych książek w bibliotece i poza jej terenem (informacja o zwrocie jest automatycznie przekazywana do systemu bibliotecznego); 5) stacja sortowania zwróconych publikacji; 6) system inwentaryzacji (ręczny sczytywacz etykiet przesuwany wzdłuż półek i oprogramowanie rejestrujące wynik). Produkowane są urządzenia umożliwiające zapisywanie/sczytywanie informacji na etykiecie lub tylko jej sczytywanie. Dobrym rozwiązaniem jest zamówienie technologii RFID u dostawcy zintegrowanego systemu bibliotecznego, z którym biblioteka pracuje, np. VTLS. |