| Analiza | Według badań prowadzonych przez OCLC w 2006 i 2007 r., grupa uczestników sieci społecznościowych stale rośnie, maleje natomiast liczba użytkowników witryn bibliotecznych. Biblioteki, jeśli chcą przetrwać i kontynuować swoją misję, powinny raczej zaakceptować nawyki społeczne i kulturalne użytkowników, niż oczekiwać, że użytkownicy dostosują się do koncepcji tradycyjnej biblioteki. W dostępnych w sieci katalogach bibliotek włoskich dotychczasowe wykorzystanie nowych, zorientowanych na użytkownika narzędzi jest niewielkie. Web 2.0 w bibliotekach jest przedmiotem dyskusji, ale realizacja tej koncepcji w praktyce jest słabo widoczna. Włoskie katalogi opac reprezentują w większości model tradycyjny, są mało przyjazne, udostępniają rekordy bibliograficzne o sztywno określonej strukturze, bez możliwości komunikacji z użytkownikiem, a więc jedynie informacje statyczne i linearne. Pewna część bibliotek włoskich prezentuje wzbogacony model opac, udostępniając m.in. spisy treści dokumentów, abstrakty, linki do wersji cyfrowej lub do zewnętrznych źródeł informacji. Jest to model ciekawszy, ale nadal statyczny, jednokierunkowy, bez możliwości interakcji i personalizacji. Model zaawansowany to uwzględniający oprogramowanie społecznościowe, przyjazny, dynamiczny i zorientowany na użytkownika sopac (społeczny opac), czyli publicznie dostępny w internecie katalog wzbogacony o narzędzia 2.0 i umożliwiający podział odpowiedzialności za treści z użytkownikami (rankingi, recenzje, komentarze, tagi, blogi, wiki, tworzenie sieci z użytkownikami o podobnych zainteresowaniach czy profilu, kanał RSS, personalizacja wyszukiwania). Model taki we Włoszech spotyka się rzadko, jednym z nielicznych przykładów jest system biblioteczny prowincji Werona. Autorki przedstawiają i charakteryzują przydatność kilku narzędzi stosowanych do tworzenia opac nowej generacji, których można by użyć we włoskich bibliotekach: Scriblio, AFI OPAC 2.0., VuFind, Aquabrowser {(zob. BABIN 2008 z. 2 poz. 138)} i MyDiscoveries. Wskazują na istotny problem nieobecności refleksji teoretycznej, wymiany doświadczeń, wskazówek metodycznych i założeń budowy nowych serwisów. |