| 500 | | %a W art. omówiono różnice pomiędzy formalnym opisem rzeczowym książek a opisami tworzonymi przez użytkowników sieci www {(zob. BABIN 2009 z. 4 poz. 279, 2007 z. 2 poz. 107)} przy wykorzystaniu języka naturalnego. Przedstawiono literaturę nt. folksonomii {(zob. BABIN 2008 z. 4 poz. 308)}, a następnie badanie, w którym porównano tagi, jakimi oznaczali książki użytkownicy portalu społecznościowego LibraryThing (LT) {(zob. BABIN 2008 z. 2 poz. 136)} z zaczerpniętym z WorldCat opisem katalogowym tych tytułów w języku haseł przedmiotowych Biblioteki Kongresu (LCSH). Do analizy wybrano 45 popularnych, anglojęzycznych książek, wyszukanych na stronie LT wg kategorii: literatura faktu, Afryka, historia, Meksyk i imigracja. Okazało się, że każda z pozycji opatrzona była średnio znacznie większą liczbą tagów (42,78) niż haseł przedmiotowych w rekordzie katalogowym (3,8). Część tagów miała charakter osobisty (oznaczenia terminu przeczytania książki czy właściciela egzemplarza, z perspektywy bibliotekarzy nie zapewniały więc przedmiotowego dostępu do książek). Tagi wszystkich pozycji zawierały pojęcia przedmiotowe, których nie obejmowały hasła LCSH. W przypadku 75,6% tytułów oba opisy zawierały te same kategorie, choć często wyrażone w inny sposób, jednocześnie każda z metod dostarczała pojęć, które nie pojawiały się przy wykorzystaniu tej drugiej. Tagi często dotyczyły kategorii ogólnych, ale niektóre bywały też dużo bardziej szczegółowe niż hasła LCSH. Dane te porównano z wynikami wcześniejszego badania przeprowadzonego przez M. Wetterstroma -- uznano, że nieco odmienne rezultaty mogą wynikać z różnic metodologicznych. %a Na korzyść opisu formalnego stwierdzono, że wykorzystano w nim pojęcia, które nie zostały wyrażone poprzez tagi, dokładniej wskazujące okresy historyczne, język kontrolowany lepiej radzi też sobie z kwestią synonimiczności pojęć, a reguły tworzenia nowych kategorii opisu są jasno określone. Z drugiej strony, tagi mogą trafniej oddać temat książki (nadające je osoby, w odróżnieniu od bibliotekarzy, przeważnie czytały oznaczaną pozycję), folksonomia zapewnia szybsze reagowanie, gdy pojawiają się nowe pojęcia czy pola badań, a w przypadku popularnych pozycji, duża liczba oznaczeń nadawanych przez wielu użytkowników pozwala skorygować ewentualne błędne etykiety. Ponadto tagi pokazują, w jaki sposób czytelnicy myślą o tematach książek, mogą być więc pomocne przy poprawianiu opisu rzeczowego, którego sposób prezentowania warto zmienić tak, by relacje hierarchiczne i powiązania miedzy kategoriami były bardziej czytelne. Zdaniem autora, tagi nie zastąpią języka kontrolowanego, jednak połączenie obu metod opisu ułatwiłoby dostęp rzeczowy do zbiorów bibliotecznych (również grupa robocza Biblioteki Kongresu ds. kontroli bibliograficznej zaleca takie rozwiązanie). Przedstawiono trudności związane z włączeniem tagowania do katalogów opac. Z uwagi na ograniczony zakres omówionego projektu, autor proponuje przeprowadzenie dalszych badań, obejmujących np. tagowanie literatury naukowej, beletrystyki czy używanie tagów w środowisku wielojęzycznym. |