Autor | Knight, S. |
Tytuł | Early learnings from the National Library of New Zealand's National Digital Heritage Archive project. |
Tłum. tytułu | Pierwsze wnioski z realizacji projektu Cyfrowego Archiwum Dziedzictwa Narodowego Biblioteki Narodowej Nowej Zelandii |
Analiza | Program budowy Cyfrowego Archiwum Dziedzictwa Narodowego (CADN) prowadzony jest przez Bibliotekę Narodową Nowej Zelandii (BNNZ) od 2004 r. W art. omówiono prawny (1), polityczny (2), techniczny (3) i organizacyjny (4) kontekst tego projektu oraz etapy jego implementacji. Ad 1) W 2003 r. powstały ramy prawne obligujące BNNZ do zachowywania i udostępniania materiałów cyfrowych (m.in. wprowadzono wtedy eo materiałów elektronicznych). Ad 2) Tworzenie archiwum cyfrowego jest zgodne z priorytetami zarówno Biblioteki Narodowej, jak i rządu Nowej Zelandii -- przyczyni się do kształtowania tożsamości narodowej, rozwoju gospodarczego i wzmocnienia sieci społecznych. Ad 3) Prace nad oprogramowaniem dla zachowania danych cyfrowych na potrzeby CADN prowadzono w partnerstwie z sektorem prywatnym (firma Ex Libris); ich efektem jest system Rosetta -- produkt dostępny komercyjnie (opisano jego właściwości). Ad 4) Współpraca z sektorem prywatnym wpłynęła na sposób organizacji pracy zespołu pracującego nad CADN -- przedstawiono zebrane przez autora opinie pracowników na ten temat. Na podstawie dotychczasowych doświadczeń przy tworzeniu CADN sformułowano zalecenia pomocne dla innych instytucji zajmujących się archiwizowaniem treści cyfrowych. Uznano, że w procesie tym należy uwzględnić 4 jego wymiary, obejmujące: a) przechowywanie danych, b) określanie pochodzenia, autentyczności, spójności materiałów, c) planowanie, zarządzanie ryzykiem, migrację danych i emulację oraz d) przyszłe wyzwania. Instytucje planujące prowadzenie podobnego archiwum cyfrowego muszą odpowiedzieć na liczne pytania dot. celu i podstaw jego tworzenia, rodzaju i zakresu przechowywanych materiałów, przyjętego modelu biznesowego, możliwości finansowania i in. Konieczne jest też stworzenie zespołu specjalistów o różnorodnych kompetencjach i określonym zakresie zadań. Należy też zadbać, żeby archiwum zachowało swoją użyteczność w przyszłości, co wymaga rozwiązań dot. m.in. języka, wyboru odpowiednich produktów i usług, dbałości o jakość, trzymania się standardów i zaleceń -- tzw. dobrych praktyk. Autor zaznacza, że proces archiwizacji materiałów cyfrowych musi być odpowiednio zarządzany, gdyż podejmowane obecnie działania zadecydują o tym, jaki cyfrowy spadek pozostawią biblioteki następnym pokoleniom, jakie będzie znaczenie tych instytucji w przyszłości i czy pozostaną one istotnym elementem krajowej infrastruktury informacyjnej. |
Hasło | Biblioteka Narodowa Nowej Zelandii (Wellington) |
Hasło | Wellington Biblioteka Narodowa Nowej Zelandii |
Hasło | Nowa Zelandia Biblioteka Narodowa Nowej Zelandii (Wellington) |
Hasło | Dokumenty elektroniczne gromadzenie Nowa Zelandia |
Hasło | Internet a gromadzenie zbiorów |
Hasło | Nowa Zelandia dokumenty elektroniczne |
Klucz | Gromadzenie zbiorów bibliotecznych |
Klucz | Gromadzenie dokumentów elektronicznych |
Klucz | Nowa Zelandia |
Klucz | Biblioteka Narodowa Nowej Zelandii (Wellington) |
Klucz | Wellington |
Klucz | Internet a gromadzenie zbiorów |
Klucz | Archiwa elektroniczne |
Klucz | Rosetta (system) |
Dział | 008 Gromadzenie i przechowywanie zbiorów |
Cytata | // Program.- Vol. 44 (2010), nr 2, s. 85-97, il., tab., bibliogr. 8 poz. |