| Analiza | Scharakteryzowano krótko elementy Dublin Core (DC) -- standardu metadanych do opisu zasobów internetowych oraz zasady działania bazującego na tym schemacie, otwartego oprogramowania DSpace {(por. poz. 221)} -- platformy systemowej udostępniającej narzędzia do zarządzania zasobami cyfrowymi i wykorzystywanej coraz powszechniej do tworzenia instytucjonalnych repozytoriów (IR). Przedstawiono również wyniki dokonanej przez autorkę ewaluacji IR trzech publicznych uniwersytetów (Nowego Meksyku, Waszyngtonu i Stanu Ohio), stworzonych i zarządzanych na bazie DC i DSpace. Autorka sprawdziła jakość metadanych w losowo dobranej próbie 20 rekordów z każdego z repozytoriów, analizując je pod kątem dokładnie zdefiniowanych w art. kryteriów, takich jak kompletność (stopień wypełnienia kluczowych elementów metadanych), dokładność (poprawność) i spójność (homogeniczność formatów, definicji i stosowania elementów DC). Oceniła również strategie dot. wspierania procesu autoarchiwizacji i jakości dodawanych do IR treści, stosowane przez każdą z uczelni. Jakość większości przebadanych w każdej próbie rekordów DSpace została scharakteryzowana jako „akceptowalna" lub „dobra", część -- jako fatalna (dokładne wyniki dla każdego IR przedstawiono w tabelach). Każda z uczelni stosowała inne metody zapewnienia większej spójności metadanych, za najbardziej skuteczne uznano podejście Uniwersytetu Nowego Meksyku, gdzie wymaga się sprawdzenia rekordów przez bibliotekarza specjalizującego się w opracowaniu rzeczowym, przed włączeniem ich do IR. Wydaje się więc, że pośrednictwo bibliotekarzy w czasie procesu tworzenia rekordów daje lepsze efekty niż poleganie wyłącznie na samodzielnym wkładzie autorów, nawet tych odpowiednio poinstruowanych w zakresie wykorzystania elementów metadanych do opisu własnych zasobów. |